تشنه بود؛ با تلاش زیاد خود را به آب رسانید، دستانش را در آب کرد و مشتی آب را تا نزدیک لبان ترک‌برداشته از عطش برد
صدای العطش والازادگان حسین(ع) در گوشش پیچید
آب را برگرداند
اینبار آب تشنه لبان عباس ماند